Нэгэн оюунтаны бодрол

Сүүлчийн нийтлэлээс хойш жил гарангийн хугацаа өнгөрчиж. Маш удаан хугацааны дараа оруулж буй энэхүү нийтлэл маань хилийн чанадад суралцаж буй нэгэн ОЮУНТАН-ы бичсэн нийтлэл. Түүн шиг Монголоо гэсэн сэтгэлтэй, хийж бүтээх чин эрмэлзлэлтэй, чадварлаг залуус олон байгаасай.

"Намайг бага байхад манай нэг багш "Хүмүүс бүгд л оюутан гэж ярьдаг гэвч Оюунтан гэх нь илүү оновчтой" гэдэг байж билээ. Үгийн үндэсийг нь бодоод үзэхээр нээрээ л бид чинь мэдлэг боловсролоо ахиулахаар оюуны хөдөлмөр эрхэлж байгаа гэдэг утгаараа тийм ч юм шиг. Тэгэхээр би өөрийгөө ОЮУНТАН гээд нэрлэчихье. Арван жил ээ төгсөөд "Мэдэхгүй ээ мэдэхгүй тэр Кооонкурс гэдэг юм шийднэ" гэдэг шиг л бусдын адил тэр өдрийн тэнгэр мэдэг гээд л орсон.

Дурсамжинд чи байна

Өнгөрсөн мөчүүдэд дэндүү сайхнаар чи тодоос тод гэрэлтэж байна. Сайхан гэж тодотгох дурсамж бүхэнд чи л надтай хамт байна. Гэхдээ ирээдүйгээ би төсөөллөө. Гэтэл чи тэнд огт харагдсангүй. Зүгээр л нэг дурсамж болчихож. Яагаад тэр вэ. Дэндүү их хайрлах нь хайрыг улам харанхуй болгодог бололтой. Чамтай төсөөлдөг байсан тэр л ирээдүй зөвхөн дурсамжин дахь мөрөөдөл минь байж. 

9 сарын нэгний дурдатгал

Ухаан суусан цагаасаа л намрыг тэсэн ядан хүлээж, 9 сарын нэгэнд сургууль руугаа яардаг байсан сан. Гэтэл энэ жил өмнөх 14 жилийн минь догдлолтой, хүлээлттэй ирдэг байсан 9 сарын нэгнээс огт өөр, ямарч сэтгэл хөдлөл, хүлээлт, шинэ зүйлгүй энгийн л нэгэн ажлын өдөр болон угтаж байна. Урьд нь энэ өдөр бүх зүйл цоо шинэ, өөрийгөө томорч байгааг мэдэрсэн, найзуудаа хараад санасан баярласан сэтгэл хөөрлөөр дүүрэн байдаг байсан он жилүүд ард минь үлджээ. 

Өглөө хичээлийн шинэ жилийн нээлтэндээ оролцохоор яаран гүйлдэх оюутан, сурагчдад нууцхан атаархана. Өнгөрсөн жил л би ингээд догдлон гүйж байсан сан гээд он цагийг ухрааж бодсоор тэртээх 14 жилийн өмнөх 9 сарын нэгэнд оччихлоо. 

Forgotten...

***

Мэдэхгүй ээ, надад чи юу ч юм хэлэхийг хүссэн

Би ойлгоогүй.

"Миний баатар уйлж байна..." гэж тэр дуулж байна

Эргэн тойрон хүмүүс

Чиний хэлсэн үг бүгдийг бүдгэрүүлчихлээ

Эргээд хавар болно, одоохондоо

Нэг ч навчисгүй залуучуудын гудамж, модод

Нэг л хүйтэн болчихлоо.

"Миний баатар уйлж байна..." гэж тэр дуулж байна.

Чамтай учирсан газар өөрөөсөө би хагацсан

Чи мэдээгүй.

Чагнаач, түүний уйлахдаа юу гэж дуулахыг нь...

Миний бүрхэг өдөр

Чиний хэлсэн үг бүгдийг үүл шиг бүрхээд

Мэдээж бүгдийг мартана

Бидний анхны дурсамж, энэ гудамж нүцгэрчээ

"Би явна..." гэж чи хэлсэн

"Миний баатар уйлж байна..." гэж тэр дуулж байна

Б.Батзаяа